مرد هم گریه میکند!
نگاهی به مسئله نقش تربیتی و ژنتیکی در ایجاد دو قطبی غلط دختران احساسی-پسران غیراحساسی!
در جوامع مختلف، باورهای نادرست و کلیشه‌های جنسیتی باعث شده‌اند تا نقش‌های احساسی مردان و زنان به صورت دو قطبی و متفاوت از هم تعریف شود. یکی از این کلیشه‌ها این است که زنان احساسی و مردان غیر احساسی هستند. این دیدگاه نادرست نه تنها موجب فشارهای اجتماعی برای مردان می‌شود، بلکه باعث نادیده گرفتن تفاوت‌های واقعی و علمی بین جنس‌ها در ساختار مغز و نحوه بروز احساساتشان نیز می‌شود.
ساختار مغز و احساسات
مغز انسان، چه زن و چه مرد، شامل بخش‌های مختلفی است که هر کدام وظایف خاصی دارند. یکی از این بخش‌ها سیستم لیمبیک است که نقش مهمی در پردازش احساسات ایفا میکند. مطالعات علمی نشان داده‌اند که تفاوت‌های جزئی در ساختار و عملکرد مغز بین مردان و زنان وجود دارد، اما این تفاوت‌ها به هیچ وجه نمی‌توانند پایه‌ای برای تفکیک کلیشه‌ای و دو قطبی جنسیتی باشند.
سیستم لیمبیک و تفاوت‌های جنسیتی
سیستم لیمبیک شامل قسمت‌هایی مانند آمیگدال، هیپوکامپ و هیپوتالاموس است که در پردازش احساسات و واکنش‌های عاطفی نقش دارند. تحقیقات نشان داده‌اند که آمیگدال در مغز مردان و زنان به صورت متفاوتی عمل میکند. برای مثال، آمیگدال در مردان بیشتر به تحریک‌های خارجی مانند تهدیدهای محیطی واکنش نشان می‌دهد، در حالی که در زنان بیشتر به عوامل داخلی و احساسات واکنش نشان می‌دهد. اما این تفاوت‌ها به معنی ناتوانی مردان در ابراز احساسات یا گریه کردن نیست.
مردان هم گریه می‌کنند
گریه کردن به عنوان یکی از طبیعی‌ترین و انسانی‌ترین واکنش‌های احساسی، نه تنها مخصوص زنان نیست، بلکه مردان نیز به این شکل از بیان احساسات نیاز دارند. فشارهای اجتماعی و فرهنگی که مردان را به عدم ابراز احساسات وادار میکند، می‌تواند منجر به مشکلات روانی و جسمانی شود. مردان نیز مانند زنان نیاز دارند تا احساسات خود را بروز دهند و گریه کردن یکی از روش‌های سالم برای تخلیه این احساسات است.
نقش فرهنگ و تربیت
یکی از عوامل مهمی که بر تفاوت‌های جنسیتی در بروز احساسات تاثیر می‌گذارد، فرهنگ و تربیت است. از کودکی به پسران گفته می‌شود که باید قوی و بی‌احساس باشند، در حالی که دختران ترغیب به ابراز احساسات می‌شوند. این نوع تربیت باعث می‌شود که مردان از ابراز احساسات خود خجالت بکشند و از گریه کردن خودداری کنند.
نتیجه‌گیری
دیدگاه دو قطبی که مردان را به عنوان موجودات غیر احساسی و زنان را به عنوان موجودات احساسی معرفی میکند، نه تنها نادرست است، بلکه می‌تواند تاثیرات منفی بر سلامت روانی و اجتماعی هر دو جنس داشته باشد. درک تفاوت‌های واقعی و علمی در ساختار مغز و نحوه بروز احساسات، می‌تواند به بهبود روابط انسانی و کاهش فشارهای اجتماعی کمک کند. مردان هم گریه می‌کنند و این طبیعی‌ترین و انسانی‌ترین واکنش به احساسات است.
با تکیه بر علم و با کنار گذاشتن کلیشه‌های جنسیتی، می‌توانیم جامعه‌ای سالم‌تر و انسانی‌تر بسازیم که در آن همه افراد، فارغ از جنسیت، بتوانند احساسات خود را به طور سالم و طبیعی بروز دهند.
