بخشیدن بدون متوجه شدن خطا و بدون جبران ممنوع!
در مواردی که فردی از مرزهای شما عبور کرده است و رفتاری انجام داده است که احتمال تکرار آن میرود، بخشیدنش بدون این که او متوجه اشتباهش شود و بدون این که اقدام به جبران آن کند، به شدت ممنوع است. این نوع بخشش نه تنها فرد را از مسئولیت‌پذیری و اصلاح رفتار خود باز می‌دارد، بلکه باعث تکرار اشتباهات و مشکلات مشابه در آینده خواهد شد. برای داشتن روابط سالم و مؤثر، باید به اشتباهات توجه کرد، آن‌ها را به فرد گوشزد نمود و انتظار جبران و بهبود رفتار را داشت. بدون این مراحل، بخشش معنای واقعی خود را از دست می‌دهد و تنها به یک توافق سطحی و بی‌اثر تبدیل می‌شود.
مثال:
فرض کنید شما در یک رابطه عاشقانه هستید و شریک زندگیتان به صورت مکرر قرارهای مهم را فراموش می‌کند و این کار باعث ناراحتی شما می‌شود. اگر شما هر بار بدون این که به او بگویید که از این رفتار ناراحت هستید و بدون این که او اقدام به جبران کند، او را ببخشید، احتمال زیادی وجود دارد که او دوباره همین اشتباه را تکرار کند.
مرحله اول: آگاه‌سازی
در این مرحله باید در زمان مناسب با لحن قاطع اما محترمانه به شریک زندگیتان بگویید که فراموش کردن قرارها و عدم توجه به اهمیت آن‌ها شما را ناراحت می‌کند. این کار باعث می‌شود که او متوجه اشتباهش شود و بفهمد که رفتارش پیامدهای منفی داشته است.
مرحله دوم: انتظار جبران
پس از این که او را از اشتباهش آگاه کردید، باید از او بخواهید که برای جبران ناراحتی شما اقدام کند. مثلا می‌توانید از او بخواهید که برنامه‌ریزی دقیقی برای قرارهای آینده داشته باشد و تلاش کند تا اهمیت بیشتری به این قرارها بدهد. همچنین، شاید بخواهید او را ترغیب کنید که برای نشان دادن عذرخواهی خود، یک شب خاص یا هدیه‌ای ویژه ترتیب دهد.
مرحله سوم: بخشش
بعد از این که شریک زندگیتان اشتباهش را پذیرفت و اقدام به جبران ناراحتی شما کرد، شما می‌توانید او را ببخشید. این نوع بخشش واقعی و موثر است زیرا باعث اصلاح رفتار و جلوگیری از تکرار اشتباهات می‌شود.
بدون طی کردن این مراحل، بخشش شما تنها به شریک زندگیتان این پیام را می‌دهد که می‌تواند بدون هیچ پیامدی هر اشتباهی را تکرار کند و این موضوع به هیچ عنوان به نفع رابطه و یا رشد شخصیتی او نخواهد بود. در نتیجه، آگاه‌سازی و جبران اشتباهات، بخشش را معنادار و مفید می‌سازد و به بهبود روابط کمک می‌کند.
